*मोरियां दिया नूंत *

बिरखा थांरै बरसतां, देख्या कई दस्तूर ।
तिरग्या कईक डूबता, कईक सुक्का पूर ।।
बिरखा आई सांतरी , गरमी भाजी दूर ।
ऊमस छाई मोकळी, आल्ला होग्या पूर ।।
बादळ बरस्या मरुधरा, सीवण गाई लूर ।
धोरा पाणीं चूसग्या , तिरसा हा भरपूर ।।
पीयो पीयो बोलतां , मोरियां दिया नूंत ।
रूंखडा जळ पीयगै , नाच्या थम अणकूंत ।।
बारै आया फिड़कला , बिरखा बदळी रेख ।
पांखां छूटी लारनै , हरख्या पाणीं देख ।।
बरस्या आखै देसडै , आई सब री डांव ।
बादळ घूमै आंतरा , भूल्या म्हांरो गांव ।।